- janitos
- jānĭtor (‡ jānĭtos, Varr. L. L. 7, § 27 Müll.), ōris, m. [janua], a door-keeper, porter, janitor:II.
heus ecquis hic est janitor? aperite,
Plaut. Men. 4, 2, 110:carceris,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:janitor (indignum!) durā religate catenā,
Ov. Am. 1, 6, 1:utque sedens vester primi prope limina tecti, janitor egressus videt,
id. F. 1, 138; Hor. S. 2, 7, 45; id. C. 3, 14, 23; Tib. 1, 1, 65; Col. 1 praef.—Poet., transf.A.Caeli janitor, i. e. Janus, Ov. F. 1, 139.—B.(Ingens) janitor, of Cerberus, Verg. A. 6, 400; cf. Hor. C. 3, 11, 16.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.